- مشخصات كتاب
- اشاره
- باب (31) آنچه از حضرت رضا عليه السّلام از اخبار مجموعه آمده است
- باب 32 آنچه از امام هشتم عليه السّلام در علل احكام آمده است
- باب 33 ذكر آنچه آن حضرت عليه السّلام در پاسخ مسائل محمّد بن سنان از علل احكام نوشت
- باب 34 عللى كه فضل بن شاذان ذكر كرده است
- باب 35 كتابى كه حضرت رضا عليه السّلام در موضوع اسلام خالص و احكام آن براى مأمون نوشت
- باب 36 وارد شدن حضرت رضا عليه السّلام به نيشابور، و ذكر خانه و محلّهاى كه در آن وارد شد
- باب 37 سخنان حضرت هنگامى كه بعزم ديدار مأمون از نيشابور خارج شده بود
- باب 38 خبر نادرى از آن حضرت
- باب 39 خروج آن حضرت از نيشابور بسوى طوس و از آنجا به مرو
- باب 40 در سبب پذيرش ولايتعهدى مأمون از سوى حضرت رضا عليه السّلام و آنچه رخ داد و كسانى كه ناخوش داشتند آن را يا راضى بودند
- باب 41 طلب باران حضرت- بدرخواست مأمون- و نشاندادن قدرتهاى الهى در اجابت دعاى او و هلاكت و رسوائى مخالفان و منكران شخصيّت او عليه السّلام
- باب 42 در نقشه ريزى مأمون براى دور كردن مردم از حضرت رضا عليه السّلام و كوچك نمودن او آن جناب را و نفرين حضرت در باره او
- باب 43 اشعارى كه در باره حلم و سكوت در مقابل جاهل و ترك عتاب دوست و جذب دشمن تا آنكه دوست شود، و پرده پوشى فرموده است
- باب 44 در ذكر اخلاق حميده و عبادت و صفات پسنديده آن حضرت- عليه السّلام-
- باب 45 تقرّب جستن مأمون بآن حضرت بمجادله و بحث با مخالفان در باره امامت و برترى علىّ عليه السّلام بر ديگران
- باب 46 آنچه از آن حضرت عليه السّلام در باره ادلّه امامت ائمّه عليهم السّلام و ردّ غاليان و قائلين تفويض آمده
- باب 47 ذكر اخبارى كه دلالت بر امامت آن حضرت دارد
- باب 48 اثبات حجّيت آن حضرت بقبول نفرينش در حق «بكّار بن عبد اللَّه بن مصعب» كه بدو ستم كرده بود
- باب 49 اثبات حجّيت آن حضرت در پيشگوئى او كه: بغداد را نمىبيند و بغداد هم او را نخواهد ديد
- باب 50 اثبات حجّيت آن حضرت به اجابت دعايش در حقّ آل برمك
- باب 51 اثبات حجّيت آن حضرت باخبار او بمحلّ دفنش بجنب هارون
- باب 52 اخبار آن حضرت- عليه السّلام- به كشتهشدنش با سمّ و دفنشدنش در كنار قبر هارون
- باب 53 صحّت فراست آن حضرت- عليه السّلام- و شناسائى او اهل ايمان و اهل نفاق را
- باب 54 معرفت و آگاهى آن جناب عليه السّلام به جميع لغات و زبانها
- باب 55 باب حجّيت آن حضرت عليه السّلام بپاسخهائى كه قبل از سؤال به حسن بن علىّ وشّاء داد
- باب 56 جواب آن حضرت به سؤال ابو قرّه دوست جاثليق
- باب 57 سخنان آن حضرت- عليه السلام- در موضوع امامت با يحيى بن ضحّاك نزد مأمون
- باب 58 گفتگوى آن حضرت با برادرش زيد، هنگامى كه در مجلس مأمون فخر ميفروخت، و سخنان آن حضرت در باره بدرفتارى با شيعيان
- باب 59 عللى كه بموجب آن مأمون حضرت رضا- عليه السّلام- را با زهر بقتل رسانيد
- باب 60 انتصاب حضرت ابو جعفر جواد از سوى حضرت رضا- عليهما السّلام- بجانشينى خود
- باب 61 وفات حضرت رضا- عليه السّلام- با زهرى كه مأمون با حيله به او خورانيد
- باب 62 ذكر خبرى ديگر در وفات آن حضرت- عليه السّلام- از طريق شيعيان
- باب 63 آنچه ابو الصّلت هروى در مورد شهادت حضرت رضا- عليه السّلام- با انگور زهر آلود گفته است
- باب 64 خبر هرثمة بن أعين در باره مسموم كردن آن حضرت به انگور و انار
- باب 65 بعضى مراثيى كه در باره حضرت رضا- عليه السّلام- سرودهاند
- باب 66 ثواب زيارت امام علىّ بن موسى الرّضا- عليهما السّلام-
- باب 67 ثواب زيارت فاطمه دخت گرامى موسى بن جعفر از كلام حضرت رضا عليهم السّلام
- باب 68 ذكر زيارت على بن موسى الرّضا عليهما السّلام
- باب 69- معجزاتى كه از مزار آن حضرت ظاهر شده و استجابت دعا در آن بقعه
ترجمه عیون اخبار الرضا عليه السلام
مشخصات كتاب
سرشناسه : ابن بابویه. محمدبن علی، - ق 381
عنوان قراردادی : [عیون اخبار الرضا (فارسی)]
عنوان و نام پديدآور : ترجمه عیون اخبار الرضا عليه السلام/ از ابوجعفر محمدبه علی بن حسین بن موسی بن بابویه قمی؛ بقلم محمدتقی اصفهانی مشهور به نجفی
ترجمه غفارى و مستفيد
مشخصات نشر : تهران.انتشارات علميه اسلاميه
فروست : (سلسله انتشارات نور5)
وضعیت فهرست نویسی : فهرستنویسی قبلی
یادداشت : کتابنامه
شماره کتابشناسی ملی : 51353
اشاره
بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ
الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعالَمِينَ و الصّلاة و السّلام على محمّد و آله الطّاهرين
باب (31) آنچه از حضرت رضا عليه السّلام از اخبار مجموعه آمده است
1- پدرم علىّ و استادم ابن وليد به سند مذكور متن از حسن بن جهم روايت كرده اند كه گفت: شنيدم ابو الحسن علىّ بن موسى الرّضا عليه السّلام مى فرمود:
دوست هر كس عقل اوست و دشمن او جهل و نادانى و حماقت اوست.
2- علىّ بن احمد دقّاق و محمّد بن احمد سنانى، و حسين بن ابراهيم مكتب- رحمهم اللَّه- به سند مذكور متن از محمود بن ابى البلاد روايت كرده اند كه گفت: شنيدم از حضرت رضا عليه السّلام مى فرمود: هر كس كه پاس نعمت خويش از مخلوق را ندارد، خداوند عزّ و جلّ را شكر نكرده است.
عيون أخبار الرضا عليه السلام / ترجمه غفارى و مستفيد، ج 2، ص: 4
3- و به همين سند از ابراهيم بن ابى محمود روايت شده است كه امام هشتم فرمود: مؤمن به خدا كسى است كه چون نيكى كند از خود مسرور باشد، و چون بدى از او سرزند پوزش طلبد، و مسلمان آن كس است كه مسلمانان از زبان و دستش سلامت باشند، و فرمود: از ما نيست كسى كه همسايه اش از شرّ و بلاهاى او در امان نباشد.
4- ابو الحسن محمّد بن علىّ بن شاه فقيه مروزىّ در مرو در خانه خود براى ما روايت كرد از محمّد بن عبد اللَّه نيشابورى و او از عبد اللَّه بن احمد بن عامر طائىّ و او از پدرش به سال 260 و او از حضرت رضا عليه السّلام به سال 194، و همچنين ابو منصور احمد بن ابراهيم اهل خور نيشابور روايت كرد از ابو